Bir Küp, Bir Kare ve Bir Günün Hikâyesi
Kayseri’nin sabahları, bazen soğuk ve durağan, bazen ise umut dolu bir sessizlikle uyanır. O gün, yani o özellikle soğuk sabah, bir kez daha kare ve küp arasındaki farkı düşündüm. Başka birinin gözünde sıradan, benim gözümde ise anlamlı bir fark… Birkaç dakika içinde ne kadar çok şey değişebilir diye düşündüm. Belki de gerçekten küp ve kare arasındaki fark, sadece bir şekil değil, yaşamın her anında hissettiğimiz o ince farklardır.
Hayal Kırıklığı: Küpün Sessizliği
Sabah saat altıyı biraz geçiyordu. Gözlerim hâlâ uyumak istiyor, ama içimde bir şeylerin olması gerektiğini hissediyordum. O an kaybettiğimi düşündüm. O kadar fazla düşünmüştüm ki… Küp, o kadar da basit bir şey gibi görünüyordu. Onun etrafında dönmeye çalıştım, her yüzüne baktım, her köşesini keşfetmeye çalıştım. Ama bana sanki orada bir şey eksikmiş gibi geldi. Hani biraz fazlası olmalıydı, öyle değil mi? Belki bir derinlik, bir anlam, bir bağlantı… Küp, her açıdan aynıydı. Her yüzü birbirinin aynısıydı. Dört duvar arasında sıkışmış, yapabileceği bir şey yokmuş gibi duruyordu.
Hayal kırıklığı burada başlıyor. Küp, bir yandan bütünlüğü simgeliyor gibi gözükse de, bana içsel bir boşluk gibi geliyordu. Ne tam olarak hareket edebiliyordu, ne de bir noktada fark yaratabiliyordu. Küpün içinde sanki bir tıkanıklık vardı. Ama en kötüsü, hep aynı oluyordu: Her zaman aynı açı, aynı duvarlar, aynı şekil.
Heyecan: Bir Karedeki Değişim
O an, tam da o soğuk sabahın içinde, garip bir şekilde başka bir düşünce aklıma geldi. Ne zaman sabahları kafamı dağıtmak istesem, eski defterimi açar, eski yazılarımı okurum. O defterde, o günkü gibi bir not vardı: “Bir kare, bir adım daha attığında küpten farklıdır.”
O yazıyı okudum ve içimde bir kıvılcım yandı. Küpün her yüzü aynı olabilir, ama kare… Kare farklıdır çünkü her adımda bir açı değişir. Bir kenar daha ekler ve başka bir şey doğar. O an, birdenbire fark ettim: Hayatta tıpkı kare gibi olmak gerekiyor. Her açıdan aynı olamazsın, her yönünü keşfetmelisin. Sadece durduğun yerden bakmakla yetinemezsin. Her adımda değişir, her yönüyle farklılaşırsın. İleri gitmek demek, yeni bir yön almak demekti. Bir kenar daha eklemek, ilerlemek, bir yere varmak demekti.
Bir kareyi, her yönünü farklı bir şekilde görmek, bir başka açıdan değerlendirmek, her şeyin anlamını değiştiriyor. Sanki birden, küçük bir değişiklikle her şey daha büyük ve derin oluyordu. İşte bu değişim, kaybolan şeydi. Bir kareyi her açıda görmek, içindeki evrimi hissetmek, ama bir küpün sabitliğinde hapsolmak.
Umut: Küpün İçindeki Kare
O an fark ettim ki, küpün içinde aslında kareler vardı. Küp, sanki bir kutunun içinde olabileceğiniz dört duvardan fazlasını simgeliyordu. Her duvar, her kenar bir kareydi, her yön bir dönüşüm. Belki de önemli olan, o duvarların birbirinden bağımsız olmadığını, her birinin birbirine nasıl etki ettiğini görmekti. Küp, görünmeyen bir harekete işaret ediyordu. Bir an içimde umudu hissettim. İçinde bir kare barındıran bir küp, her an hareket edebilirdi. Sadece doğru açıya ihtiyacı vardı. Belki de yaşam, hep o kareyi bulma arayışıdır.
O günden sonra, küp ve kare arasındaki farkı hep hatırladım. Küp, varlığını sürdüren sabırlı bir şekil olabilir, ama kare… O bir adım daha atma gücünü simgeliyordu. Her zaman farklı yönlere gitmek, her an kendini yenileyebilmek. Belki de biz insanlar, tıpkı o kareler gibi olmalıyız: Sadece durmamalıyız, her kenardan, her açıdan dünyaya bakmalıyız.
Sonuç: Bir Küp, Bir Kare, Bir Yaşam
İçimdeki hayal kırıklığı, yerini heyecana bırakmıştı. Küpün sabırlı hali, bir kenar daha eklememi engellese de, sonunda kareyi buldum. Hani bazen hayatımıza sadece bir şeyin eksik olduğunu hissederiz, o eksik olan şey bir adım daha atmak, bir açı daha görmek olabilir. Hayatın ne kadar zor olduğunu düşündüğümde, içimde bu kareyi bulduğumda fark ettim ki: Yaşamın anlamı, sadece sabırla beklemek değil, hareket etmektir. Her açıdan bakmak ve her adımda büyümek… İşte bu, belki de gerçek farktır.
Kareyi buldum, şimdi hangi açıdan bakacağımı merak ediyorum. Belki de bir gün küpün içine girip orada farklı bir dünya keşfederim. Ama şimdilik, her açıdan gördüğüm kareyi kucaklıyorum.